«در گوشه‎ی شمال شرقی مسجد مناره‌ای آجری قرار دارد. این مناره دارای ۱۰۵ پله و ارتفاعی حدود ۳۱ متر دارد. در بدنه آن تزیینات آجری زیبایی کار شده است. تقریباً در وسط مناره‎، ارتفاع ۱۰ متری کتیبه‎ی زیبایی به خط کوفی نوشته شده که آیه‌ای از سوره نور می‌باشد:
(بسم الله الرّحمن الرّحیم. الله نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوه فیها المصباح، فی الزجاجه الزجاجه) در قسمت انتهای مناره یک ردیف کاشی‏کاری نیز وجود دارد.»
«درب ورودی مناره‎ی مسجد جامع دامغان در سمت چپ (ضلع غربی) دالانی است که از مسجد به طرف «قیصریه» وارد می‌شوند. ارتفاع آن از سطح زمین ۷۵/۲۶ متر است و مقداری از قاعده‎ی آن در خاک و بین ساختمان‌ها متصل به آن است. (که جمعاً می‌شود ۳۱ متر)
محیط پایین آن ۵۰/۱۳ متر و بالای آن، در جایی که کلاهک شروع می‌شود، ۸۵/۶ متر است.»
«در اسفند ماه ۱۳۱۱ شمسی، برقی به مناره اصابت کرد و مانند ماری به آن پیچید، روکاری ظریف آن را مقداری خراب کرد که بعد تعمیر کردند.
گفته می‌شود: بنای مناره در حوالی سنه ۵۰۰ هجری قمری ساخته شده است. اگر این ظنّ صحیح باشد، موقعی است که ایالت قومس و طبرستان و گیلان و ری در قلمرو آل باوند بود و سپهبد شهریار‌بن قارن در قومس حکومت داشته است.»