تولّد: ۱۳۲۹ ه.ش،حاجی‌آباد (دامغان)
عالم‌دینی، فعال‌اجتماعی، نویسنده
حاج شیخ حسن صدراللهی متولد ۱۳۲۹ شمسی اهل روستای حاجی‌آباد دامغان می‌باشد که مقاطع ابتدایی را در روستاهای مجاور گذراند.
بخاطر علاقه به اهل‌بیت (ع) و علوم آل محمد(ص) وارد حوزه علمیه دامغان گردید و مدت چهار سال در مدرسه حاج فتحعلی بیک مشغول تحصیل شد.
سپس در سال ۱۳۵۳ به قم عزیمت کرد و در مدرسه حجتیه ادامه تحصیل داد. در طی این دوران از محضر آیات عظام، مشکینی، فاضل لنکرانی، جوادی آملی، انصاری و مصباح یزدی دانش آموخت.
در دوران ستمشاهی به علت مخالفت با رژیم طاغوت ممنوع‌المنبر شد و مورد تعقیب قرار گرفت. ایشان در این زمینه می‌گوید:
«در دوران قبل از انقلاب شور خاصی در رابطه با نشر احکام اسلامی داشتم لذا در قم و شهرستانها کلاسهای قرآن و عقائد سیاسی برگزار می‌کردم. همین امر باعث شد که ساواک مرا تعقیب کند. در کرمانشاه، دزفول، دامغان مورد تعقیب قرار گرفتم تا اینکه در یزد خدمت شهید محراب حضرت آیت‌الله صدوقی(ره) رفتم. مشکل را بیان داشتم که امنیت ندارم، ایشان پرونده ای ترتیب داد که طلبه یزد هستم. این کار در واقع راه گم کردن برای ساواک بود وهمین کار باعث شد که ساواک نتواند مرا دستگیر کند.»
در اوایل تاسیس جهاد سازندگی مدت کوتاهی مسئولیت نمایندگی ولی‌فقیه در جهاد سازندگی دامغان را به عهده داست و در دوران دفاع مقدس سابقه ۶ ماه حضور با عنوان نیروی تبلیغی در قله‌های حاج عمران، تنگه شیلر و اهواز را داراست.
مدّت ۱۳سال در دانشگاه، حقوق، فقه، اصول و ادبیّات عرب تدریس کرد و یکی از پژوهشگران جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به شمار می‌آید.
اینک با کوله‌باری از تجربه علمی در مرکز فقهی ائمه اطهار وابسته به بیت حضرت آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی مشغول پژوهش و تحقیقات است.
علاوه بر شهرت در علم و پژوهش، بخاطر پذیرفتن مسئولیت در چندین دوره از انتخابات مجمع طلاب ارتباط خوبی با طلاب دامغانی دارد. در چندین سال حضور پربرکت در حوزه علمیه به عنوان یک پدر معنوی سکاندار امور طلاب دامغانی مقیم قم بود و به همین جهت کمتر طلبه ایست که او را نشناسد.
تألیفات و مقالات:
۱- کتاب نغمه‌های مسموم چاپ جامعه مدرسین
۲- کتاب پاسداشت فقاهت چاپ جامعه مدرسین
۳- ثلات رسائل به زبان عربی
۴- مقالاتی درباره پولشوئی چاپ شده در روزنامه جمهوری اسلامی
۵- مقالاتی فقهی در باب موسیقی، ازدواج سفید، طلاق، تعارض فقه و قانون و شبهات وهابیت در فقه
