تولّد: ۱۳۳۳، دامغان
عالم دینی و امام جمعه و مؤسس حوزه علیمه دماوند
سیّد علی شاهچراغی فرزند مرحوم کربلائی سیّد طاهر، از دودمان عترت حضرت احمد بن موسی شاهچراغ (ع)، متولد ۱۳۳۳ ش، در شهر دامغان دیده به جهان گشود.
دوران دبستان را در مدرسه هاتف و منوچهری دامغان گذراند و در سن دوازده سالگی، در سال ۱۳۴۵ شمسی به اتفاق پسر عمو و همراه همیشگی خویش، شهید سید حسن شاهچراغی (نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی) جهت فراگیری علوم دینی به شهر قم هجرت کرده و در مدرسه آیت‌الله گلپایگانی (ره) مشغول به تحصیل می‌گردد. استعداد و حافظه قوی، به همراه توفیق بهره‌گیری از محضر بزرگان حوزه علمیه قم، هم چون حضرات آیات، فاضل هرندی، علوی گرگانی، باکویی و بنی فضل در دوره سطح و نیز حضرات آیات، فاضل لنکرانی، نوری همدانی و مکارم شیرازی در مباحث خارج فقه و اصول، فرصتی مغتنم را برای ایشان جهت کسب معارف الهی فراهم می‌سازد.
اوج‌گیری نهضت امام خمینی(ره)، برخورداری از استادان انقلابی و نیز تربیت در خانواده‌ای شجاع که مفتخر به تقلید و پیروی از خمینی کبیر بوده‌اند، موجب می‌گردد هم زمان با تحصیل در حوزه علمیه قم، در مسیر تبلیغ نهضت اسلامی، به سخنرانی و مبارزه علیه رژیم پهلوی اقدام نماید که به ممنوعیت منبر این روحانی آگاه و پیشرو در شهرهای آمل، همدان و رفسنجان منجر می‌گردد. بیان رسا و خطابه گرم ایشان بر فراز منبر، همراه با تجلیل از امام خمینی(ره) و نهضت اسلامی مردم ایران، موجب می‌گردد ساواک شهر خمین در صدد دستگیری آقا سید علی برآید که موفق به فرار از دست مأموران امنیتی می‌شود.
در تاریخ هفدهم خردادماه ۱۳۵۴، در حادثه هجوم وحشیانه رژیم فاسد پهلوی به مدرسه فیضیه قم، به همراه شهید سید حسن شاهچراغی و جمعی از دوستان و طلاب این مدرسه دستگیر و به زندان اوین منتقل می‌گردد. از نکات مهم در این حادثه، سخن محمد حسن ناصری با نام مستعار عضُدی، از افراد ذی نفوذ ساواک می‌باشد که در جریان ملاقات، به ایشان می‌گوید: «شما یک خانواده مزاحم برای رژیم هستید؛ هم پدرتان و هم عموهایتان برای رژیم پهلوی ایجاد مزاحمت می‌کنید.»
حجت الاسلام والمسلمین شاهچراغی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۰ و در سن ۲۸ سالگی، با حکم حضرت امام (ره) به امامت جمعه شهر دماوند منصوب می‌گردند و در مدت ۱۳ سال حضور در این شهر، منشأ خدمات شایسته ای گردیدند که تأسیس مدرسه علمیه امام صادق علیه السلام دماوند و تربیت صدها طلبه فاضل از جمله آن‌هاست.
این دوران که همزمان با دفاع مقدس می‌باشد در کنار سنگر نماز جمعه از سنگر جبهه‌ها غافل نبود. بارها در سنگر جهاد و ایثار حضور یافت و ضمن انجام رسالت دینی باعث دلگرمی رزمندگان اسلام گردید.
در سال ۱۳۷۰، به پیشنهاد آیت‌الله رسولی محلاتی و موافقت مقام معظم رهبری دام‌ظله، با حفظ سمت، به عنوان قائم مقام ریاست شورای سیاستگذاری ائمه جمعه و نیز مدیر اجرایی این شورا منصوب گردیدند.
هم چنین در سال ۱۳۷۸ با حکم مقام معظم رهبری ادام حفظه‌الله به نمایندگی معظم‌له در کشور امارات متحده عربی و امامت جمعه دوبی منصوب شده و موفق می‌گردند مسجد امام حسین(ع) این شهر را به پایگاهی امن و مطمئن برای شیعیان و علاقه‌مندان خاندان عصمت و طهارت تبدیل نمایند، به گونه‌ای که اجتماع و استقبال پرشور شیعیان و ایرانیان از برنامه‌های مذهبی این مرکز فرهنگی، موجب گردید تا حکم ۳ ساله ایشان، از سوی مقام معظم رهبری سه بار تمدید گردد.
سرانجام پس از گذشت یازده سال و با وجود علاقه شدید مردم به ادامه حضور ایشان در آن کشور، از این سمت استعفا داده و به ایران اسلامی مراجعت نمودند تا در میهن عزیزمان به خدمات خویش ادامه دهند.
این بار نیز خدمت در سنگر نماز جمعه و امامت جمعه شهر ری را اختیار نمودند تا پایگاهی که پس از گذشت ۲۰ سال از عمر آن، با خطبه‌های ائمه موقت جمعه از جمله حضرات آیات غیوری، دری نجف‌آبادی، امینی و اختری برپا می‌گردید، با حضور ایشان در ابتدای مرداد ماه سال ۱۳۸۹، از امام جمعه ثابت برخوردار گردد و در جوار بارگاه ملکوتی حضرت عبدالعظیم حسنی، پر صلابت‌تر از گذشته، به عرصه تجلی وحدت و معنویت مردم مؤمن و انقلابی ری و زوار آن حرم مطهر تبدیل گردد.
