تولد: ۱۳۲۲ ه. ش، دامغان
حسن احمدی پس از تحصیلات مقدماتی دوره کارشناسی، در سال ۱۳۴۵ ه. ش، دوره کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی رشته جنگل و مرتع را در دانشگاه تهران گذراند. در سال ۱۳۵۰ دوره کارشناسی ارشد فرسایش و رسوب را در دانشگاه بُردو فرانسه سپری کرد.
در سال ۱۳۵۳ مدرک دکترای آبخیزداری را با پایان‌نامه بررسی فرسایش در سرب و ارائه مدل جهت کنترل سیل از دانشگاه بردوی فرانسه دریافت کرد. آنگاه در مقاطع مختلف دانشگاهی به تدریس پرداخت. او حدود ۲۵ طرح تحقیقاتی مختلف را به پایان رساند؛ از جمله: مقایسه پتانسیل رسوب‌دهی فرسایش‌های بادی و آبی با استفاده از مدل‌های MPSIAC و IRFR در حوزه آبخیز آبخشای کرمان؛ بررسی ویژگی‌های اکولوژی جوامع گیاهی با توجه به واحدهای ژئومورفولوژی در منطقه چنار راهدار (استان فارس)؛ مقایسه سه روش مطالعه در منابع طبیعی و تعیین واحدهای برنامه‌ریزی در حوزه‌های توجیهی اجرایی (حوزه بید و اسفراین)؛ ارزیابی کمّی بیابان‌زدایی در دشت آق‌قلا جهت ارائه یک مدل منطقه‌ای؛ منشأ‌یابی رسوبات بادی در منطقه نرماشیر بم؛ طرح بررسی مرفولوژی ماسه‌زار دامغان؛ طرح مرتع‌داری منطقه‌های نورآباد ممسنی، گچساران، یاسوج؛ طرح مرتع و آبخیزداری منطقه‌های ماکو و نهاوند؛ بررسی تغییرات آب و هوایی طی دوره چهارم در ایران؛ مطالعه موردی مهارلو شیراز و دشت کویر (طرح مشترک با دانشگاه استراسبورگ فرانسه)؛ طرح مشارکت مردمی در مطالعه طراحی و تدوین مدیریت آب و خاک؛ ارائه مدل منطقه‌ای به منظور تأثیر عوامل انسانی در بیابان‌زدایی؛ بررسی الگوی جریان حول اپی‌‌های واقع در قوس رودخانه و بررسی بوم‌شناسی حومه تهران برای برنامه‌ریزی زیست‌محیطی.
احمدی در همایش‌های مختلف شرکت کرده است؛ از جمله: سمپوزیوم بین‌المللی بیابان‌زدایی، افریقای جنوبی، سال ۱۳۸۱ ه. ش؛ هفدهمین همایش خاک‌شناسی تایلند، سال ۱۳۸۱ ه. ش؛ هجدهمین کنگره jornadasde fitosociologia، سال ۱۳۸۰ ه. ش، و همایش گروه ویژه Earsel در مورد سنجش از دور در کشورهای در حال توسعه، بلژیک، سال ۱۳۷۹ ه. ش.
آثار:
– ۳۶ مقاله به زبان فارسی
– ۱۴ مقاله به زبان انگلیسی
از تألیفات او کتاب زئومورفولوژی کاربردی، فرسایش آبی در دو جلد می‌باشد.
احمدی در سال ۱۳۸۲ شمسی استاد نمونه دانشگاه تهران معرفی شد.
– دانشنامه مشاهیر و مفاخر دامغان، ص ۵۳
